Het is de laatste dag van januari. De eerste maand van het
jaar zit er alweer op. Onze koningin is vandaag jarig en de zon schijnt terwijl
het regent. Ik heb vandaag de eerste
regenboog van het jaar gezien.
Alle sneeuw is uit de tuin verdwenen. Ik zag zelfs mijn
Leverbloem met flinke bladeren boven de grond uit komen.
De Leverbloem komt voor in bossen, op basenrijke, kalk- en
stikstofhoudende bodems. Hij is vrij algemeen in Oost-Europa maar echter zeldzaam
bij ons. De bloemen sluiten bij regenachtig weer. Dat is grappig omdat ik mij
zelf ook het liefst terug trek in mijn veilige huisje als het regent. In de
Homeopathie worden de bovengrondse delen van de plant gebruikt tegen chronische
bronchitis en leverstuwing. Daar heb ik gelukkig geen last van. Mieren
verspreiden de zaden van de Leverbloem.
Wij krijgen straks een koning maar mieren houden hun leven
lang een koningin. Ze doen alles voor hun koningin. Ze werken zich een slag in
het rond, voeden haar kinderen en slepen velen malen hun eigen lichaamsgewicht,
dag in en dag uit, heen en weer. Ik ben gelukkig met onze koningin maar ik ben nog veel gelukkiger dat ik haar kinderen niet hoef op te voeden of steeds
heen en weer hoef te lopen met een flinke lading op mijn rug.
Vaak heb ik wel het idee dat de last op de schouders steeds
zwaarder wordt maar dat komt vast niet door onze koningin. Ik wens haar voor nu
een hele fijne verjaardag en straks, als ze met pensioen gaat, een hele fijne
en rustige periode zonder zorgen. Ze heeft er hard genoeg voor gewerkt en ze
verdient het.
Als mieren niet meer kunnen werken gaan ze vrijwel direct
dood. Daarna worden ze “weggewerkt”. Dit wil feitelijk zeggen dat de
lichaampjes zo ver mogelijk van het nest vandaan gebracht worden. Tja, als je
niet meer kunt werken ben je van geen belang. Geld lever je niet meer op.
Sterker nog, je kost alleen nog maar geld. Dat kan toch niet de bedoeling zijn
in een sociale en hechte samenleving.
Waar is eigenlijk de zorg voor deze hardwerkende
mieren die eindelijk met pensioen kunnen gaan.
Ik geloof dat ik nu door zou kunnen schrijven maar het is
wellicht beter dat ik dat niet doe.
Voor nu wens ik de ballon een goede reis en een vinder die
zijn schaapjes op het droge heeft. Misschien wil de vinder wel vertellen hoe
dat zo gekomen is.
Hoi Dennis!
BeantwoordenVerwijderenMijn moeder (Susan) volgt je blog al een tijdje en ik werd hoe langer hoe nieuwsgieriger naar wat voor verhalen er zouden zijn op een blog dat 'De Ballon' heet. Ze heeft me een van je mailtjes doorgestuurd en ik volg de verhalenbal nu ook. Ik ben erg benieuwd wat voor verhalen de wind zal gaan brengen in 2013.
Lieve groetjes, oud leerlinge Rosalien