Ik heb vannacht heerlijk geslapen. Weer nieuwe ideeën en
plannen in mijn hoofd. Als je enthousiast bent over iets kun je ook andere mensen
enthousiasmeren. Het plan voor de nieuwe goochelclub wordt nu al door heel wat
vrienden gedragen. Ik voel mij blij en gelukkig ook al laat mijn gezondheid
momenteel wat te wensen over.
De negende ballon is vandaag opgelaten door mijn vriendin
Marjan. Ze kwam gezellig even op ziekenbezoek en natuurlijk gelijk onze nieuwe
kat bekijken. Toen ik haar vroeg of ze de ballon wilde oplaten was ze gelijk
enthousiast. Mag ik dan ook een verhaal delen? Absoluut lieve Marjan en zelfs heel
graag.
Ondanks de grijze lucht en de motregen konden we de ballon
ook vandaag een lange tijd volgen. De wind is zuidwestelijk met een kracht van
3 a 4 op de schaal van Beaufort. Ook vandaag had de ballon weer richting
Groningen kunnen vertrekken maat het lot had een ander plan. Hij vertrok vandaag richting Apeldoorn,
Deventer, Enschede en verder richting Duitsland. Dat is in elk geval mijn
voorspelling. De ballon wordt ook in Duitsland gevolgd. Ik hoop dat jullie hem
daar voorbij zien komen.
For the English translation, please click "Meer lezen".
*
I slept wonderfully last night. Again, new ideas are forming in my mind. When you’re enthusiastic about something, you want to enthuse other people as well. The plan of my new magician’s club is supported by many of my friends already. I feel very happy even though mu health is not optimal right now.
The ninth balloon has been let up by my friend Marjan. She came to visit me, because I’m ill, and also to look at our new kitten. When I asked her whether she wanted to let the balloon up she was immediately very enthusiastic. May I also share a story, then? Of course you may, Marjan, I’d love that.
Despite the grey air and the drizzle, we could see the balloon for quite a while today. The south-west wind with a force of 3 to 4 on the Beaufort scale. Today, the balloon could have gone into the direction of Groningen again, but destiny decided otherwise. It went in the direction of Apeldoorn, Deventer, Enschede and on to Germany. At least, that is what I predict. I hope you will see it float by there.
For the English translation, please click "Meer lezen".
*
I slept wonderfully last night. Again, new ideas are forming in my mind. When you’re enthusiastic about something, you want to enthuse other people as well. The plan of my new magician’s club is supported by many of my friends already. I feel very happy even though mu health is not optimal right now.
The ninth balloon has been let up by my friend Marjan. She came to visit me, because I’m ill, and also to look at our new kitten. When I asked her whether she wanted to let the balloon up she was immediately very enthusiastic. May I also share a story, then? Of course you may, Marjan, I’d love that.
Despite the grey air and the drizzle, we could see the balloon for quite a while today. The south-west wind with a force of 3 to 4 on the Beaufort scale. Today, the balloon could have gone into the direction of Groningen again, but destiny decided otherwise. It went in the direction of Apeldoorn, Deventer, Enschede and on to Germany. At least, that is what I predict. I hope you will see it float by there.
Heh !! Ik heb hem weer niet over zien komen :-(
BeantwoordenVerwijderenHier mijn verhaal voor bij de ballon het is wel iets anders maar komt op hetzelfde neer.
BeantwoordenVerwijderenEen geweldig idee van Dennis, heel mooi bedacht en ik hoop dat er heel wat mooie verhalen binnen komen.
Ikzelf heb ook leuke en minder leuke momenten mee gemaakt.
Ik heb twee scheidingen mee gemaakt, maar heb er wel vier fantastische kinderen aan over gehouden.
De oudste twee wonen al op zich zelf. Mijn oudste dochter van 27 woont op Mallorca, zij heeft twee
geweldige dochters waar ik Omi van mag zijn.
De oudste zoon van 24 woont gelukkig een stukje dichterbij in Beverwijk.
De jongste twee wonen gelukkig nog thuis, Björn met "Down Syndroom" is 17 jaar, en Desteney de jongste
van het viertal is 13 jaar.
Alle vier mijn kinderen zijn me even dierbaar, ook al heeft mijn zoon met Down wel wat extra hulp en
begeleiding nodig.
Na de scheiding hebben de kinderen er voor gezorgd dat ik weer het positieve in me naar boven heb gehaald.
Accepteren dat je dochter op een afstand gaat wonen waar je niet zomaar even een bakkie koffie gaat halen.
Een zoon met een handicap, mijn eigen ongeluk waar door ik momenten heb dat ik haast niet kan lopen en de pijn alleen
met medicatie te onderdrukken is.
Maar ieder moment heeft ook weer een leer proces.
De mensen om je heen worden harder, kijk maar naar de gewelddadige nieuwtjes op het journaal.
De natuurrampen die steeds vaker voor komen, die zetten je toch ook wel aan het denken.
Vroeger ging je stappen en viel er iets voor dan knokte je even en werd het uitgesproken, nu worden er meteen
wapens bij gebruikt.
Dat idee maakt me wel eens angstig, kan mijn jongste dochter straks nog gewoon uitgaan?
Om je heen zie je de wereld veranderen, dat is waar. Mensen worden ontslagen, er is minder werk te vinden.
Alles word duurder en de vraag hoe gaan we dit betalen spookt dan vaak door je hoofd.
Soms heb je het gevoel in een draaikolk te zitten, maar dan komt de oerkracht naar boven om weer verder te knokken.
Zo zie ik verschil bij mijn eigen kinderen, wat ik bij drie heel normaal vind gaan. Ja wat is normaal...????
Gaat bij mijn zoon met Down toch weer heel anders, daar moet je extra bij nadenken. Maar dat doe je met alle liefde.
En je probeert ze zoveel mogelijk de normen en waarden mee te geven, zodat ze zelf zo stevig mogelijk in hun schoenen
komen te staan.
De momenten van geluk ervaar ik door de oprechte liefde die je van je kinderen krijgt, en van mijn nieuwe partner die ik
gelukkig weer naast me heb staan.
Hij heeft twee heerlijke meiden van vijf jaar oud. En door mee te maken hoe een samen gevoegd gezin weer nieuwe kracht
en steun uit je haalt.
Door die steun durf ik binnenkort mijn operatie van een kunst knie aan.
Ik haal mijn krachten ook uit mijn gedichten die ik schrijf als ik er even door heen zit. En mijn vriend doet dit door muziek
te maken en te zingen.
En zo bundelen wij onze krachten om er voor de kinderen te zijn. En blijven hopen dat het positieve weer gaat winnen van alles.
Wij zijn tenslotte een voorbeeld voor de jeugd. Laten we hopen dat onze kinderen er straks ook op terug kunnen kijken dat
zij een mooie jeugd hebben gehad. En wat nog mooier is een goeie toekomst.
En zoals ik vandaag de ballon los liet, en zo vrij als een vogeltje de lucht in zag gaan.
Moeten we alles een keer los laten.
Liefs van Marjan