De
ballon wordt vandaag opgelaten door mijn schoonmoeder. Een kundige en bevlogen juf in hart en nieren. Deze juf heeft mij zelfs feitelijk door de PABO heen gesleept als ik het even niet meer zag zitten. Hieronder haar verhaal.
Mijn
leven heeft de afgelopen maanden een draai van 180° gemaakt. Ik ben gestopt met
mijn werk als leerkracht in het basisonderwijs.
Door
onvrede met mijn directie op de school waar ik al 15 werkte, heb ik noodgedwongen
mijn baan opgezegd. Het alternatief dat me door het bestuur werd geboden, nl.:
werken in de invalpool, dus elke dag een andere klas en/of school vond ik niet
acceptabel.
Daar sta
je dan, door de achterdeur naar buiten gewerkt, geen bloemen, geen bedankje, of
receptie. Het werk dat ik zoveel jaar met hart en ziel had gedaan, was ineens
voorbij. Ik hoef niet te vertellen hoeveel verdriet dat heeft gedaan.
Ik was
bang in een groot gat te vallen, maar het feit dat ik voor mezelf had gekozen,
heeft me veel goed gedaan. Het gat is niet gekomen, sterker nog: ik geniet van
elke dag! Wat een vrijheid. De tijd die eerst vloog; de weken regen zich
aaneen, gaat ineens een stuk langzamer. De creativiteit en energie die ik
altijd inzette voor mijn klas, mag ik ineens voor mezelf gebruiken. Mijn huis
en haard voelen zich daar wel bij.
Wat doe
ik zoal: Sinds dit jaar heb een volkstuin, als beginnend moestuinier heb ik de
indruk dat ik daar heel wat uurtjes bezig ben dit tuinseizoen. Ik geef leesles
aan twee Marokkaanse vrouwen, zij zijn analfabeet, dit is heel dankbaar werk.
Ik fröbel wat: dat varieert van luiertaarten maken, tot vilten en quilten.
Samen met mijn echtgenoot genieten we van onze camper, fietsen mee en gaan. Ook
wandelen we veel. Ik ben op een koor gegaan. Het is een a-capella koor van 18
vrouwen. Hiervoor moet ik thuis veel oefenen, ook daar heb ik nu de tijd voor.
Ook worden we dit jaar oma en opa.
Al met
al heb ik vrede met het besluit dat ik heb genomen. Zonder conflict was dit
nooit gebeurd, en soms bekruipt me het idee dat ik dankbaar moet zijn voor de
gebeurtenis die heeft geleid tot mijn beslissing te stoppen met werken!
Josien.
Wat een gemis voor het onderwijs.
De wind waait vandaag zwak uit het zuiden met een kracht van 2 op de schaal van Beaufort. De ballon is opzoek naar een vinder die net zo bevlogen is.
Hallo Josien, De manier waarop het gegaan is niet zo heel leuk en fraai...Mooi om te lezen dat je voor jezelf heb gekozen en dat je geniet van alles om je heen.Deden we dat allemaal maar wat meer..Warme groet Martine.
BeantwoordenVerwijderen