23 maart 2013

Nummer 82, en nu echt.....




Gisteren was het aan mij de eer om een ballon op te laten. Ontzettend gaaf! 

Maar ja, ik zou mezelf niet zijn als er niet iets mis zou gaan…en zoals Myrte al voorspelde ging het dus ook een beetje fout. De ballon werd plotseling uit mijn hand gerukt en meegevoerd door de wind….een mooi avontuur tegemoet. En daar houd ik van. Avonturen. Nieuwe dingen ontdekken en uitdagingen aangaan.

Ik ben al veel uitdagingen aangegaan, en ik heb nergens spijt van, maar er is één uitdaging die mij mijn hele leven zal blijven achtervolgen en dat is mijn astma. Een aantal maanden geleden werd het plotseling veel erger, waardoor ik na een aantal jaar zonder medicijnen in één klap weer drie keer per dag met zo’n toeter aan mijn neus stond. Een gigantische klap, vooral omdat het dansen wat ik nu al 13 jaar met veel liefde en enthousiasme doe in gevaar kwam. Ik hield het niet meer vol om mijn dansen uit te dansen, zelfs traplopen was al te zwaar. Maar dankzij de medicijnen en de wilskracht om te dansen gaat het alweer beter – zelfs zoveel beter dat ik afgelopen zondag de eerste prijs heb behaald op een danstoernooi dat eigenlijk altijd boven mijn niveau lag. En dat motiveert!

Wat ik van alle avonturen en uitdagingen heb geleerd is dat er altijd wel een tegenslag kan komen, maar die maken je alleen maar sterker. Voor mij zijn het de kleine leuke dingen die mij altijd kunnen opvrolijken. In het bijzonder zijn het mijn geweldige vriendinnen, mijn lieve ouders en mijn grote broer, mijn ondeugende hond en zelfs de zwanen die dagelijks langs ons huis zwemmen die mij laten genieten. Ik kan dus echt niet wachten tot de lente echt aanbreekt de baby zwanen en baby eendjes tevoorschijn komen. 

Al denk ik dat er dan van tentamens leren en scriptie schrijven niet veel meer terecht zal komen – ik voorspel dat ik dan de hele dag verliefd naar buiten zit te staren met een grote lach op mijn gezicht. 

Samantha


Het waait weer stevig. Er was geen touw aan vast te knopen welke kant de ballon op zou gaan. Eerst nam hij een duikvlucht achter de schuur. Vervolgens vertrok hij richting het noorden om na een tijdje weer over mijn tuin heen te vliegen richting het zuidwesten. Ik ben benieuwd waar de ballon heen zal reizen. één ding is zeker, snel gaat hij wel. 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten