13 mei 2013

Ballon nummer 133, Een keurmerk zegt blijkbaar niets.



Honderden boerenbedrijven in Duitsland en Nederland hebben gefraudeerd met biologische eieren. Miljoenen eieren zijn de winkels ingegaan voorzien van een keurig stempeltje met daarop het cijfer 0 wat staat voor biologisch. Deze eieren zaten ook nog in een prachtig groen doosje waarbij je voor je gevoel de boeren buitenlucht nog ruikt als je het voor de eerste keer open doet.

Inmiddels blijkt ons rundvlees ooit te hebben gehinnik. In onze melk zit aflatoxine wat zeer kankerverwekkend is en onze biologische legkippen hebben nog nooit een straaltje zonlicht gezien.

Zelf proberen we thuis zoveel mogelijk biologische producten te kopen. Dit is een stuk duurder maar dat hebben we er voor over en dan eten we soms maar gewoon een dagje geen vlees. Waarom kopen we biologisch vlees? Omdat we vinden dat zo'n dier het, in zijn relatief korte bestaan, fijn en prettig heeft moeten hebben gehad.

Eieren hebben we zelf van onze eigen kippen die absoluut niets te kort komen. Als deze kippen in de winter niet meer of in elk geval minder gaan leggen, kopen we ook altijd biologische eieren in de supermarkt.
Vanuit de Dierenbescherming heb ik dat ook altijd gepropageerd. Samen met de leden van Kids for Animals stonden we, rond de Paasdagen, doosjes biologische eieren uit te delen bij supermarkten. Een vriend van mij heeft hiervoor zelfs een dag in een kippenpak gestaan. Tok, tok, tok, mijn ei komt gelukkig niet uit een klein hok.....!! Zoiets heeft hij de hele dag moeten roepen. We gingen er gewoon vanuit. Deze eieren komen van kippen die het goed hebben. Voldoende ruimte, vrije uitloop naar buiten, één haan op zes hennen en goed te eten.

Het is allemaal één grote wassen neus.

Het is verschrikkelijk dat er met dieren wordt gerotzooid. De mensen die dit met mij eens zijn zijn ook de mensen die goed letten op wat ze kopen. Maar nu rotzooien ze ook met ons. Welke verpakking en welk stempeltje is nu echt? Hoe kan ik nu zeker zijn van wat ik koop en eet? De mensen die dus graag wat meer willen betalen om een dier een goed leven te geven worden, door hufters die snel en makkelijk geld willen verdienden, in de zeik genomen. Geweldig. Zo houd je de bio-industrie dus gewoon in stand. Links of rechts om.

Mijn grootste wens is een boerderijtje aan de rand van het bos. Eigen kippen, schapen en een moestuin. Daar hoeft geen stempel of groene verpakking omheen.

De ballon waait richting Ter Apel (Groningen). Daar is nog ruimte en daar hebben ze zelfs ook nog een echte huisslager.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten