Ballon nummer 143, Vriendschappen waardevol, bijzonder en soms erg ingewikkeld.

Ik ben blij met deze foto. Ik zie in de wolken een gezicht. Een man die de ballon op weg blaast. Op weg naar een bijzondere vriendschap.

Vriendschappen zijn waardevol. Vrienden kun je niet genoeg hebben. Vrienden maken is niet zo moeilijk maar vrienden houden is een heel ander verhaal.

Gisteren heeft Michel de ballon opgelaten. Michel is al jaren een goede vriend. Soms zien we elkaar een tijd niet maar als we elkaar weer zien dan is het net of we verder gaan daar waar we zijn gebleven. Wederzijds respect en een gelijkwaardige vriendschap.

Sommige vrienden lopen een tijdje met je mee om vervolgens een andere weg in te slaan. Je vult elkaar een tijd aan en dan blijkt die aanvulling ineens niet meer nodig. Misschien verschillen de individueel ingeslagen wegen wel teveel om nog net zo bevriend te zijn als voorheen.

Ik heb een aantal zeer goede / beste vrienden. Vrienden die ik koester. Los van leeftijd, los van beroep, los van interesse of geaardheid, los van financiële aspecten en los van geloofsovertuiging. De één is 19 jaar en studeert, de ander is 63 jaar en is dierenarts, weer een ander is van mijn eigen leeftijd en knapt bedrijven in problemen op en nog een ander is artiest en rond de 50. Bij elk van hen vind ik op verschillende momenten de juiste aanvulling, een luistert oor, een arm om mij heen of gewoon een prettig gevoel als we samen zijn.

Er zijn ook vriendschappen waarvan ik meer had verwacht. Vrienden waar ik veel plezier mee beleef maar waar alle initiatief altijd bij mij vandaan moet komen. Deze vriendschappen vind ik erg ingewikkeld. Ik koester ze wel en wil er ook zeker voor klaar staan als dat nodig is. Maar ik mis de andere kant. Ik mis dan kleine dingen zoals even bellen of simpelweg een klein berichtje via de mail of sms.

Ik vraag mij dan af of dat met leeftijd te maken heeft. Misschien kijken jongeren wel anders tegen een vriendschap aan of zien ze er de waarde er nog niet van in of interpreteren ze die waarde anders. Worden ze misschien opgeslokt door de druk van deze tijd? Teveel druk op school, hobby's en andere verplichtingen. Dat is helaas de tendens van deze tijd. Maar er zijn ook "oudere" vrienden waarbij hetzelfde gebeurt. Wanneer komt het punt dat je er niet meer achteraan moet hobbelen maar ze los moet laten? Wanneer moet je gewoon accepteren dat zo'n vriendschap is veranderd of misschien wel over is?

Ik denk dat een echte vriendschap het allerbelangrijkste is voor een mens. Vrienden waarbij je je veilig voelt en waarbij je jezelf kunt en mag zijn. Vrienden die je ook op je fouten kunnen wijzen en die eerlijk tegen je zijn. Daar groeit een mens van.

Gelukkig kom je ook steeds nieuwe vrienden tegen. Blijk je iemand al een paar jaar te kennen maar ineens is daar die klik. Een nieuwe vriendschap is geboren. Daar nu van genieten is ook belangrijk en wat de toekomst brengt zien we dan wel weer.

De ballon reist met een zwakke wind richting het oosten.