Gisteren avond kreeg ik ineens een e-mail uit België. Ludo had één van mijn ballonnen gevonden. Myrte en ik hadden net vijf minuten daarvoor tegen elkaar gezegd dat het zo jammer was dat er zo weinig ballonnen werden gevonden of dat er zo weinig verhalen werden gedeeld. Toevallig krijg ik juist op dat moment een e-mail maar nog toevalliger is het verhaal zelf. Het lijkt wel alsof het gewoon zo moet zijn dat de ballon door deze meneer is gevonden.
Hoi Dennis,
vorige week heb ik zeer toevallig je ballon gevonden.
Bij het schoonmaken van de dakgoot van mijn bejaarde buurvrouw vond ik het kaartje en een restant van de ballon.Dit was op vrijdag 14 juni 2013 rond de middag,in Poppel-Ravels in België.
Na een drukke zaterdag zal ik even tijd maken voor een berichtje.Even iets over mezelf: Mijn naam is
Ludo,ben 53 jaar en postbode,gehuwd en vader van een dochter en een zoon.Mijn dochter is het huis uit en geeft les in het middelbaar onderwijs aan kinderen met autisme.Mijn zoon gaat nog naar school hij heeft een lichte vorm van autisme en is ons zorgen kind vooral naar de toekomst toe.
Echt werken zal hij nooit kunnen onze maatschappij legt voor ieder de lat steeds hoger waardoor mensen met een beperking als eerste uit de boot vallen,het moet steeds sneller,rendabeler en efficiënter en vooral de crisis die we bijna allemaal voelen en veroorzaakt is door de hebzucht van enkelen.Dit maak me ongelukkig en verdrietig.
Wil je nog iets weten stuur een berichtje.
Groetjes en succes met je onderzoek
Ik heb Ludo alleen nog gevraagd naar welke ballon hij heeft gevonden. Het verhaal spreekt voor zich.
De ballon reist vandaag met een zwakke wind richting het zuiden. Het weer gaat duidelijk veranderen. Warmte en storm in de lucht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten