Vandaag heeft mijn vriend Jochem de ballon opgelaten. Hij heeft er ook een leuk verhaal bij geschreven.
Elf was ik, toen ik lid werd van de Noord-Hollandse Bond
voor Goochelaars en Dennis ontmoette. Hij was destijds de voorzitter. Sindsdien
zijn we elkaar nooit uit het oog verloren.
Ik was klein en verlegen, zat stilletjes de goochelavond
af te wachten terwijl Dennis riep: “Jochem! Wat leuk dat je zin hebt om iets te
laten zien vanavond!” En dan heb je opeens nog 10 minuten om iets voor te
bereiden. Maar ja, Dennis vraagt dat. Dus dan doe ik dat.
Nu, acht jaren later, zijn de rollen omgedraaid. Ik speel
al vele jaren djembé en Dennis heeft mij gevraagd hem daarin les te geven.
Vandaag was de tweede les. Samen speelden we het hele huis vol met muziek. Alle
kippen, katten, de uil, Myrte en haar charmant watermeloen etende vriendin
Linsey mochten meegenieten. Break,
tussenstuk, break, partij 1. Break, tussenstuk, break, partij 2. Dat wordt
nog wat zo. Volgende week is les 3 alweer. Dat gaat hard opeens, Dennis vroeg
me namelijk twee jaar geleden al om hem les te geven. Dennis vraagt dat. Dus,
vroeg of laat, doe ik dat.
Naast djembé les, kon ik nog iets voor hem doen vandaag.
“Je gaat vandaag de ballon oplaten.” Na een complete fotoshoot samen met de
ballon mocht ik hem loslaten. Drie seconden later hing ‘ie al in een boom.
Volgens Dennis komt hij nog wel los vandaag. Dat zou toch leuk zijn. Wie weet
wordt mijn ballon wel gevonden in Japan, je weet het niet? Bij het oplaten van
een ballon hoort natuurlijk ook een verhaal. Dat is nog best lastig. Maar ja,
Dennis vraagt dat. Dus dan doe ik dat…………
Stiekem vind ik het allemaal ook wel heel erg leuk.
Dank je wel lieve Jochem. Dank je wel voor je verhaal, je lessen en je gezelligheid.
De ballon reist vandaag met een zwakke wind richting het noorden. Inmiddels is de ballon los uit de boom en is hij werkelijk onderweg. Opzoek naar een mooi en bijzonder verhaal. Opzoek naar vriendschap en erkenning.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten