17 maart 2013

Ballon nummer 76, hoe passie door anderen kan omslaan in frustratie






De ballon wordt vandaag opgelaten door mijn schoonmoeder. Een kundige en bevlogen juf in hart en nieren. Deze juf heeft mij zelfs feitelijk door de PABO heen gesleept als ik het even niet meer zag zitten. Hieronder haar verhaal.

Mijn leven heeft de afgelopen maanden een draai van 180° gemaakt. Ik ben gestopt met mijn werk als leerkracht in het basisonderwijs.

Door onvrede met mijn directie op de school waar ik al 15 werkte, heb ik noodgedwongen mijn baan opgezegd. Het alternatief dat me door het bestuur werd geboden, nl.: werken in de invalpool, dus elke dag een andere klas en/of school vond ik niet acceptabel.

Daar sta je dan, door de achterdeur naar buiten gewerkt, geen bloemen, geen bedankje, of receptie. Het werk dat ik zoveel jaar met hart en ziel had gedaan, was ineens voorbij. Ik hoef niet te vertellen hoeveel verdriet dat heeft gedaan.

Ik was bang in een groot gat te vallen, maar het feit dat ik voor mezelf had gekozen, heeft me veel goed gedaan. Het gat is niet gekomen, sterker nog: ik geniet van elke dag! Wat een vrijheid. De tijd die eerst vloog; de weken regen zich aaneen, gaat ineens een stuk langzamer. De creativiteit en energie die ik altijd inzette voor mijn klas, mag ik ineens voor mezelf gebruiken. Mijn huis en haard voelen zich daar wel bij.

Wat doe ik zoal: Sinds dit jaar heb een volkstuin, als beginnend moestuinier heb ik de indruk dat ik daar heel wat uurtjes bezig ben dit tuinseizoen. Ik geef leesles aan twee Marokkaanse vrouwen, zij zijn analfabeet, dit is heel dankbaar werk. Ik fröbel wat: dat varieert van luiertaarten maken, tot vilten en quilten. Samen met mijn echtgenoot genieten we van onze camper, fietsen mee en gaan. Ook wandelen we veel. Ik ben op een koor gegaan. Het is een a-capella koor van 18 vrouwen. Hiervoor moet ik thuis veel oefenen, ook daar heb ik nu de tijd voor. Ook worden we dit jaar oma en opa.

Al met al heb ik vrede met het besluit dat ik heb genomen. Zonder conflict was dit nooit gebeurd, en soms bekruipt me het idee dat ik dankbaar moet zijn voor de gebeurtenis die heeft geleid tot mijn beslissing te stoppen met werken!

Josien.

Wat een gemis voor het onderwijs.

De wind waait vandaag zwak uit het zuiden met een kracht van 2 op de schaal van Beaufort. De ballon is opzoek naar een vinder die net zo bevlogen is.   

1 opmerking:

  1. Hallo Josien, De manier waarop het gegaan is niet zo heel leuk en fraai...Mooi om te lezen dat je voor jezelf heb gekozen en dat je geniet van alles om je heen.Deden we dat allemaal maar wat meer..Warme groet Martine.

    BeantwoordenVerwijderen