Ballon nummer 29, uitvliegen

Mijn naam is Tineke en ik ben Conciërge. Ik doe die werk al bijna 12 en een half jaar. Ik heb Dennis gevraagd of ik ook een ballon mocht oplaten. Ik wilde er het volgende verhaal bij vertellen.

Ik ga mijn laatste schooljaar in op deze school Waarom?  Omdat wij een ander huis hebben gekocht en wel in Ulft. Dit hadden wij 34jaar geleden niet gedacht toen wij hier kwamen wonen toen zijn we begonnen in een flatje in de Lutkemeerstraat ,daarna zijn we verhuist naar Norholm en daar hebben we onze dochter Lisette en daarna onze zoon Patrick gekregen,toen zijn we naar Graan voor Visch verhuist en daar hebben we 18 jaar gewoond en vorig jaar zeiden we tegen elkaar als jij (mijn man Alfred dus) 65 jaar word gaan we ons huis verkopen en gaan we naar het oosten. We gaan daar wonen voor de rust mooie omgeving. 

In september hebben we ons huis te koop gezet  en er gebeurde eigenlijk een wonder. Binnen 4 weken was het verkocht. Dat hadden we natuurlijk niet verwacht in deze tijd. Toen moesten we ineens snel opzoek naar vervangende woonruimte.  27 December moeten we er uit zijn. Voor een halfjaar huren was allemaal erg ingewikkeld. 

Ineens kwam mijn zoon met de oplossing. Hij zei; “ nou pap en mam dan komen jullie toch tijdelijk bij ons wonen” Dat is toch zo vreselijk lief  van hem en zijn vriendin. Ze leveren toch een stukje privéruimte / leven in. Nu zitten we dus sinds 15 december  bij onze zoon op zolder.

a.s. donderdag 31 januari krijgen we de sleutel van ons nieuwe huis in Ulft. Vanaf dan gaan we van donderdag tot en met zondag avond bij onze dochter logeren. Dat doen we gedurende drie weekenden tot  22 februari. Dan komt onze inboedel naar ons nieuwe huis. Dat wordt dus heen en weer peddelen tot aan de zomervakantie. Na de zomervakantie stoppen we allebei met werken. 

Wat een heerlijk vooruitzicht.

Nou, dat is feitelijk wat mij de laatste tijd nog al bezighoudt en wat boffen wij toch maar met zulke kinderen. Kinderen die zomaar besluiten hun vader en moeder in huis te nemen. Hoe dan ook gaan we een geweldige tijd tegemoet.

Bedankt lieve Lisette en Tim en bedankt lieve Patrick en Nadia.
Dikke kus van pap en mam.

Wat een bijzonder verhaal van mijn lieve collega Tineke. Eerst vliegen je kinderen uit na een liefdevolle opvoeding en een warme huisvesting. Dan zijn ineens de rollen omgedraaid en wonen pa en ma bij de kinderen in huis. Ik geloof zelf dat het zo ook hoort te gaan. Dit niet alleen door een verhuizing maar juist in een tijd dat je als ouders verzorging nodig hebt. Hele volksstammen en culturen zijn hier op ingesteld. Zij weten niet beter dan dat het zo hoort. Je ouders zorgen voor jou en jij zorgt voor je ouders als zij hulp nodig hebben. Hier in Nederland ontbreekt het echter aan tijd, geld en ruimte. Belangrijk is het mijns inziens om dan ook elk een eigen voordeur te hebben maar wel gezellig bij elkaar aan te schuiven tijdens de maaltijden. Het kan toch niet zo zijn dat je slechts één keer per week wordt gedoucht omdat er een tekort aan verpleging is in een verzorgingstehuis. Dit is echter een heel ander verhaal.

Voor nu vliegt de ballon uit met een flinke windkracht van 6 op de schaal van Beaufort. Hij waait uit zuid zuidwest en wellicht komt de ballon wel over Ulft. Hoe dan ook is hij nog steeds opzoek naar een bijzonder verhaal.