16 januari 2013

Nummer 16 een onzeker ballonnetje



Nummer 16 een onzeker ballonnetje.

Vandaag moest ik lang nadenken over dit stukje. Het wordt ook maar een klein stukje. Ik heb even getwijfeld of ik het wel moest schrijven omdat het open is voor iedereen om het te lezen. Maar is dat ook niet wat ik verwacht van een ieder die de ballon vindt en een ieder die een ballon oplaat? 

Misschien is het bij de vaste volgers van de ballon al opgevallen dat er soms in een paar woorden wel eens iets geschreven wordt over wat gezondheidsproblemen bij mij. 

Het feit is dat ik nu al ruim 10 weken rond loop met een dikke ballon als buik. Misschien ben ik daarom wel begonnen met dit project ;). Deze buikballon is alleen wel zeer pijnlijk kan ik uit ervaring vertellen. In deze 10 weken heb ik inmiddels al 15 keer bloed laten prikken en morgen wordt de 16de keer. Erg toepasselijk. Er is er een maagonderzoek geweest, Ik ben twee keer bij de EHBO terechtgekomen, ik ben een nacht opgenomen in het ziekenhuis, er is een echo gemaakt van mijn buik, er zijn röntgenfoto’s gemaakt, Ik heb een botscan gehad, ik heb klysma’s gekregen en slik intussen een heel arsenaal aan pillen en poeders. Acht paracetamol per dag is werkelijk nodig tegen de pijn. Ik word er helemaal achterlijk van. Vooral omdat er nog niet helemaal duidelijk is wat er met mij aan de hand is. De internist is overigens erg vriendelijk en doet werkelijk alles om te achterhalen wat er mis is. Gisteren kreeg ik te horen dat dikke darmkanker niet wordt uitgesloten. Er loopt nu dus een aanvraag voor een darmonderzoek. Wat denk je dan als je terugloopt van het ziekenhuis naar huis? Ik heb alleen maar muziek geluisterd. Heel hard, Mika met het nummer: Blame it on the girls. Overigens gewoon omdat ik het een lekker nummer vind.  

Tja, ik word enorm blij en gelukkig van het samen zijn met mijn vriendin, van het uit eten en naar de film gaan met mijn beste vriend, van mijn familie en goede vrienden, van een nieuwe club die binnenkort van start gaat, natuurlijk van mijn mooie project: de ballon, van onze nieuwe kat en ook van onze “oude” kat, van de vogeltjes in de tuin, van een brandende openhaard en een lekker wijntje en van een wandeling in de sneeuw.

Ik ben ook wel eens verdrietig al bekijk ik meestal alles van de zonnige kant. Pijn put echter enorm uit en Dennis zonder energie is als de ballon zonder helium, kaartje en gelukspoppetje.

Alles komt vast goed. Ballon nummer 16 vindt hopelijk een stralende lach en een prachtig verhaal.      

2 opmerkingen:

  1. Dennis,

    Wat valt hier nog op te zeggen, ik zoek de woorden, maar kan ze niet vinden, schrijven gaat daarom makkelijker. Hopen doe ik voor je, dat het niet is waar je zo heel bang voor bent, terecht overigens, ik weet uit ervaring hoe moeilijk het is om in onzekerheid te zitten. "Gelukkig" heeft het bij mij inmiddels een naampje gekregen en kan ik er goed mee leven. Het traject waar jij nu in zit, heb ik al doorlopen en ik kan me zo erg inleven in hoe je je moet voelen. De beperkingen die eenieder heeft in deze situatie, zijn voor jou misschien nog wel veel erger, juist door de persoon die je hebt. Die persoon is, normaal gesproken, een heel positief persoon, blijf dat vooral man!! Hoe gek het ook klinkt, wanneer deze diagnose gesteld gaat worden, hoeft het niet het einde van de wereld te zijn. Ik begrijp dat je dat niet wilt horen, want je wilt die diagnose helemaal niet horen, maar blijf alsjeblieft de persoon die je bent. Weet dat er mensen aan je denken, dat er mensen zijn die met je meeleven, die met je meedenken en je willen helpen. Als je hulp nodig hebt of een keer wilt dat er iemand meegaat naar het ziekenhuis, ons huisje is slechts 2 deurtjes verder. Het maakt niet uit welk tijdstip van de dag, je kan ons bellen als je hulp nodig hebt. Ik kan niet veel zeggen dan, sterkte komende tijd ! Als je even wilt praten of huilen, kom gerust ! We denken aan je. Dikke kus van de buuf !

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lieve Dennis, ik weet niet wat ik moet zeggen, behalve dat ik aan je denk en een kaarsje voor je ga aansteken, welnu! Het is afwachten, de onzekerheid is vast heel moeilijk.
    Het komt vast goed, wat de uitslag ook is, hou je vast aan alle mooie bijzondere diertjes, mensen en projecten in je leven.
    Heel veel liefs en een knuffel.

    BeantwoordenVerwijderen