Ballon nummer 89, het lijkt wel gratis

Even een boodschap doen is een dag voor Pasen een hele opgave. Je moet lenig zijn, snel en zeker niet claustrofobisch of last hebben van grote groepen mensen. Het is net of morgen de wereld vergaat en iedereen nog even snel proviand moet inslaan.

Het begon al bij de ingang van het winkelcentrum. Een veel te dikke man in een veel te klein paashaaspak stond mij op te wachten om mij vervolgens zeer chagrijnig een chocolade eitje aan te bieden. Ik vroeg hem of ze lactose vrij waren en zonder antwoord te geven ging hij met zijn mandje richting het gezin dat achter mij aan naar binnen kwam. Ik bestond niet meer in deze menigte. Ben er overigens van overtuigd dat dit paaskonijn meer dan de helft van de eitjes zelf achterover heeft zitten werken.

Vervolgens liepen er meisjes rond met kruiwagens vol bakjes narcissen. Althans, bakjes met bolletjes. Elke volwassene die ze tegenkwamen kreeg zo'n leuk potje voor in de tuin. Ik dacht nog heel positief; "die paaseitjes heb ik niet gekregen dan krijg ik vast wel zo'n leuk bakje." Maar nee, zelfs na vier keer op en neer dreutelen kwam het niet in de dames op om mij zo'n bakje te geven. Ik mis testosteron maar zelfs dat was geen excuus voor deze in het geel geklede huppel meisjes.

In de AH leek alles wel gratis. De crisis is vandaag geheel voorbij. De meest luxe artikelen verdwenen in de overvolle winkelwagentjes. Even voor de duidelijkheid, we vieren morgen dat Jezus is opgestaan en een enorm rotsblok heeft weggerold. Ik ben bang dat na deze dagen er heel wat mensen zullen zijn die zelf weggerold kunnen worden. Gelukkig hoeven die dan niet meer in een paashaaspak.

Zelf kocht ik wat kattenvoer, een wijntje, brood en yoghurt. Bij alle tien de kassa's stonden lange rijen. Een meneer voor mij was met zijn vrouw samen druk in de weer om twee wagens uit te laden en de boodschappen op de band te zetten. "Heeft u een feestje?" vroeg ik hem.  "Jammer dat er geen mini's meer zijn. Dan had u ze nu vast allemaal." Hij kon er niet om lachen. Sterker nog, hij keek mij aan alsof ik achterlijk was.

Na de AH moest ik nog even naar de bloemist. Een vriendin van mij is morgen jarig en ik wilde iets leuks kopen voor in de tuin. In elk bakje, mandje, potje of schaaltje zitten truttige pluiskuikens en paaseieren. Zelfs alle boeketten zijn uitgerust met een bos veren. Ik begon uit te leggen dat dit helemaal niet hoort en hoe dat zat met dat rotsblok en dat wellicht grote keien in de bakjes ook een optie zou zijn. In elk geval zou het beter passen bij het feest. Ik geloof aan haar blik te zien niet dat ze het voor volgend jaar in overweging zullen nemen. Gelukkig vond ik wel prachtige takken van de magnolia. Niet voor in de tuin maar wel zonder veertjes, kuikentjes en eieren. Het staat vast geweldig in een grote vaas ergens op de grond in de kamer.

Struikelend over hooibalen, biggetjes, geitjes en kippen kwam ik uiteindelijk toch bij uitgang van het winkelcentrum. Daar liep ik zo een sneeuwbui in.

De wind is vandaag zwak en waait nu nog uit het noorden. Volgende week krijgen we een koude oostelijke wind. Wellicht krijg ik nog bericht van een visser die mijn ballon uit het ijs heeft gebikt.