6 mei 2013

Ballon nummer 126, wederom niet te geloven.




Ik heb Dennis gevraag om een verhaal te mogen schrijven voor zijn ballon, omdat er iets is wat me maar niet loslaat.
Zoals iedere Donderdag zat ik ook afgelopen keer het programma “Buch in de Bajes” te kijken.
Ik wist dat het een heftige uitzending zou gaan worden, maar wat ik zag heeft me op zijn zachts gezegd verbaasd.
Deze aflevering zou gaan over zedendelinquenten. Op zijn Hollands gezegd; mannen die hun handen niet thuis kunnen houden van kinderen en vrouwen, helaas pakken ze altijd de ‘zwakkeren’in de samenleving.
 Buch zat te praten met een man, ik denk zo half 30, over wat hij had gedaan. Deze man had het voornamelijk op kinderen gemunt. Ik wist werkelijk waar niet wat ik zag en hoorde!!! Deze man beweerde dat je een kind moest voorbereiden op de voortplanting en dat je hier niet vroeg genoeg mee kon beginnen. Puberen zoals tieners doen, was uit den bozen en een kind van 8 moest al geprogrammeerd worden zodat het zou kunnen overleven in een jungle. Op de vraag of hij het toe zou laten, dat een andere man zijn eigen kinderen zou misbruiken, gaf de man het antwoord dat hij dat toe zou laten aangezien “het” erbij hoort. Ik dacht werkelijk dat ik gek werd! Deze man ging nog verder….. Hij verwees continue naar het geloof. In de Koran werd beschreven dat een kind op deze manier moest voorbereid worden, zowel de Islam als ieder ander geloof zou dit beschrijven. Toen Buch vroeg of hij het weer zou doen, wanneer hij vrij zou komen, gaf hij aan dat hij niet voor zichzelf in zou staan en het waarschijnlijk weer zou doen. Er werd gesproken over zijn straf en of hij wel wist wat hij deed en wat hij de kinderen aandeed, de man bleef verwijzen naar het geloof en dat het zo hoorde.
Een paar dagen later was de man vrijgelaten!!  Toen Buch de psychiater vroeg of hij hier begrip voor had, zei hij: “ja, deze man zal het niet meer doen, juist de personen die zeggen dat ze het nooit meer zullen doen zijn een gevaar “.
 Een ander “geval”, sorry voor mijn benaming, maar zo zag ik het, was een man die in een psychose vrouwen verkrachtte. Op het moment dat zij niet meewerkte was het voor hem een kick om de macht over de vrouw te krijgen. Wanneer een vrouw lief tegen hem ging doen, was voor hem de lol eraf, dan liet hij ze gaan.
 2 mannen, 2 verhalen. Vooral bij het eerste verhaal liepen de rillingen over mijn rug. Ik heb zelf een dochter van 4 en moet er niet aan denken dat haar zoiets overkomt. Ik heb zelf soortgelijke ervaring gehad, kan er nu gelukkig over praten, maar dat heeft me jaren gekost. Ik kan niet bedenken dat de persoon die mij dat toen heeft aangedaan, hij is overigens nooit gevonden, als ziek wordt gezien. In mij ogen is het een crimineel.
 Deze 2 mannen zijn het zieken of criminelen ???? Ik heb geen idee, maar in mijn ogen zijn ze een gevaar voor de maatschappij ! Hoe kan het dan in vredesnaam dat deze mannen (ooit ) vrijkomen en vooral de 1e al vrij is??? Wat voor land leven we, dat iemand die zo’n inbreuk maakt op de privacy op deze manier wegkomt, terwijl het slachtoffer levenslang heeft ?
Met die gedachten ben ik uiteindelijk in slaap gevallen, een woelige nacht is het wel geworden.
Groeten van Liesbeth.


De wind is zeer zwak en de ballon reist rustig richting het zuiden. De ballon is opzoek naar een positief verhaal.

1 opmerking:

  1. Beste Liesbeth,

    Ook ik ben begonnen met kijken naar dezelfde aflevering, ik vind het knap dat je het helemaal hebt afgekeken. Ik ben wat anders gaan doen. Gevoelsmatig trek ik dat soort dingen niet, ik wil het letterlijk niet weten.
    Want daardoor wordt ik alleen maar angstig en ik kan er ook erg boos om worden, voel het verdriet van die kinderen en hun ouders...
    We leven in een "gekke" maatschappij, waar mensen vrij komen die levenslang moeten krijgen. Maar eigenlijk krijgen de slachtoffers levenslang, want zij zullen nooit vergeten wat hen is aangedaan. Hoe oneerlijk is dat?? Knap dat je je verhaal hier opgeschreven hebt en ik wens je nog vele rustige nachten toe, die mannen zijn jouw onrust niet waard! Ze slapen er zelf geen nacht minder om, helaas...
    Het ga je goed!

    Groeten,
    Annemiek

    BeantwoordenVerwijderen