6 september 2013

Ballon nummer 249, Talmoed, Horatius en Confucius.


Er worden helaas niet zo veel ballonnen gevonden of in elk geval niet zoveel verhalen gedeeld. Er zijn wel een aantal vinders geweest die heel enthousiast via de mail hebben laten weten een ballon te hebben gevonden en beloofd hebben een verhaal te zullen delen als ze daar even tijd voor zouden hebben. Ik hoop dat deze mensen gedurende dit project nog wat tijd willen maken en de ballon alsnog zullen voorzien van een bijzonder verhaal.

Goed voorbeeld doet goed volgen..... Dus ik zal zelf ook proberen om met meer regelmaat de dingen te delen die mij bezighouden, de dingen waar ik mij zorgen om maak en de dingen die mij erg gelukkig maken.


Vandaag begin ik dan maar eerst even met wat mij zoals bezig heeft gehouden deze week.
Woensdag had ik een afspraak bij de ARBO arts. Donderdag een afspraak bij de psycholoog die mij begeleidt middels EMDR. Deze therapie maakt een hoop los en is daardoor best heftig. De therapie werkt vaak ook nog even door en dat had een zeer onrustige nacht tot gevolg. Vanmorgen had ik een afspraak bij mijn huisarts omdat ik last heb van een grote teen die niet meer kan bewegen. Doorgestuurd naar het ziekenhuis voor foto's en de teen blijkt gebroken te zijn geweest na een ongelukje met mijn fiets zo'n zes weken terug. Ook is mijn pees losgescheurd. De breuk is wel recht genezen maar of er nog beweging terugkomt is onduidelijk. Maandag weer een afspraak bij de huisarts om hier verder over te praten en een afspraak te maken met een fysiotherapeut. Omdat ik vandaag toch al in het ziekenhuis was heb ik maar gelijk weer mijn lading medicijnen opgehaald voor de komende periode. Vier dagen witte jassen om mij kwam toen ik ziek werd regelmatig voor. Maar nu bijna een jaar verder mag het wat mij betreft wel over zijn.

Dat is dan ook het gene waar ik mij zorgen om maak. De tijdsduur van alle lichamelijke klachten en daarnaast nog steeds een totaal tekort aan energie. Het duurt zo lang en al is er enige vooruitgang geboekt, wanneer is het nu eindelijk allemaal echt voorbij. Als ik thuiskom, na mijn gewerkte uren of andere vorm van inspanning, plof ik op de bank en moet ik rusten om andere verplichtingen aan te kunnen. Ondanks alle medicijnen en een flink dieet zet mijn buik zo nu en dan nog steeds op. Hoe moe ik ook ben ik slaap zeer onrustig en zie regelmatig alle uren voorbij komen. Ik maak mij door deze problemen zorgen om mijn toekomst.

   

Gelukkig kan ik ook zeggen dat er erg veel is wat mij intens gelukkig maakt. En dat gevoel geeft kracht. ;)
Ik geniet enorm van de natuur. In ons kleine tuintje blijft de ene na de andere plant elkaar opvolgen in de bloei. Steeds bloemen en dit gaat het hele jaar door. In de winter staat straks de toverhazelaar weer te bloeien om vroeg in het voorjaar plaats te maken voor de sneeuwklokjes. Nu is het, naast wat kleine plantjes, dus de beurt aan drie soorten clematissen en een prachtige gele buddleja.



Dankbaar en gelukkig ben ik ook met de grote groep bijzondere en waardevolle vrienden om mij heen. Vrienden die voor mij klaarstaan, waarbij ik mijn frustratie kan uitten, kan uithuilen en (het belangrijkste) waarbij ik mijzelf kan en mag zijn. ;) Een Japans spreekwoord luidt: "Een vriendelijk woord kan drie wintermaanden verwarmen."

Dan geniet ik ook nog eens enorm van Willow, onze katten, de kipjes en van de visjes in het vijvertje.


Soms heb je door alle ellende helemaal geen oog meer voor de dingen die gelukkig kunnen maken. Al zijn die toch vaak gewoon binnen handbereik. Blijven hangen in de zaken die ongelukkig maken staan herstel in de weg en werken het herstel zelfs tegen. Terug bij af kan nooit de bedoeling zijn.


Vandaag vond ik een aantal mooie spreuken. Ik leg ze vannacht onder mijn kussen en hoop dat ik er vanaf morgen naar ga handelen.....!!

Als ik er niet voor mezelf ben, wie zou er dan voor mij zijn?
Als ik er niet voor anderen ben, wat zou ik dan zijn?
Als ik er niet nu ben, dan - wanneer?
                                                  (Talmoed)

Hij die het leven uitstelt, is als een simpele ziel die wacht
tot de rivier is leeggestroomd voor hij oversteekt.
                                                  (Horatius)

Het maakt niet uit hoe langzaam je gaat,
zolang je maar niet stilhoudt.
                                                            (Confucius)        




De ballon reist vandaag richting het noordoosten met een zwakke tot matige wind. Hij is opzoek naar verhalen die inzicht kunnen geven, herkenning, erkenning, begrip en een lach op je gezicht.
    

Geen opmerkingen:

Een reactie posten